Temel atma merasimini izlediğimde açıkçası garip bir hüzün kapladı içimi. Sözcü Gazetesi’ne müdür olmadan evvel, uzunca bir mühlet muhabir olarak Galatasaray’ı takip ettim. Derme çatma bir basın odası vardı. Kış aylarında dışarısı daha sıcak olur, yağmurlu havalarda içeride şemsiye açardık. Ankesörlü telefon ile haberlerimizi gazeteye geçerdik. Neler yaşadık, neler gördük… Dünkü temel atma merasimi Metin Oktay Tesisleri’nde yaşadıklarımı bir sinema şeridi üzere gözümün önünden geçiriverdi.
Gelelim törene… Hiçbir tertibe katılmayan Mehmet Cansun dışında yaşayan bütün liderleri görünce çok sevindim. Bütün liderler şahsına münhasır başka karakterlerdi. Eski teknik yöneticiler, eski futbolcular da oradaydı. Doğal olarak küskünlerin ne yapacağını merakla bekledim. Örneğin Sabri Sarıoğlu onore edilmemişti. Fatih Terim üç liderle küs ayrılmıştı.
Öyle bir kürsü vardı ki Polat-Aysal yan yana… Fatih Terim, küs olduğu Polat, Aysal ve Burak Elmas ile evvel tokalaştı sonra birebir karede gülen yüzleri ile hatıra fotoğraf çektirdi. Birlik beraberlik imgesi verdiler. Futbola başladığı kulüpten gönderilmesine içerleyen Sabri, vakit kapsülüne bıraktığı emanetin akabinde kürsüde konuşma bile yaptı.
İşte… Kelam konusu Galatasaray olduğunda geçmişteki kırgınlıklar, arbedeler yani şahsi yaşanan her şey bir tarafa bırakılıp aile birliğinin tesis edildiğini bir sefer daha gördük. Galatasaray çağırdığı vakit arbedeler hatırlanmaz, küslükler unutulur. Bu tertibin mimarı ise Lider Dursun Özbek’tir. Seçildiği birinci günden buyana sevgi ikliminin altını çizen lider maksadına ulaşmış oldu. Tebrik ederim.
Bu durum ayrışmacı bir tablo çıkmasına neden olan bütün siyasetçilere de örnek olmalı. Türkiye Cumhuriyeti Devleti kelam konusu olduğunda birebir Galatasaray topluluğu üzere bir olmayı, aile olmayı başarmak zorundalar. Ne demişti Baba Gündüz; Galatasaray bir his takımıdır…
Bahadır Çokişler
Kaynak: Sözcü