Ancak GPM J1839-10’un ritmi çok daha yavaş. Sinyali kabaca her 22 dakikada bir tekrar ediyor gibi görünüyor ve her bir patlama 30 saniye ile beş dakika arasında sürüyor. Dolayısıyla bildiğimiz hiçbir nötron yıldızının davranışına uymuyor. Arşiv verileri üzerinde yapılan bir araştırma, bölgede 1988 yılına kadar sinyallerin tespit edildiğini gösteriyor. Dolayısıyla, bu sinyali üreten her neyse, bu patlamaları üreten fenomenin tek seferlik bir olay olmadığı anlamına geliyor.
2020’de ve bu yılın Ocak ayında GPM J1839-10’dan bahseden makaleler, bunun ultra uzun bir darbe periyoduna sahip son derece nadir bir magnetar türü olabileceğini öne sürüyor. Magnetarlar, tipik bir nötron yıldızından 1000 kat, Dünya’nın manyetik alanından ise trilyon kat daha güçlü, evrendeki en güçlü manyetik alanı yayan bir başka nötron yıldızı türüdür. Bu nesne her ne ise, yıldızların yaşam döngülerinin son aşamalarına ilişkin mevcut anlayışımızı önemli ölçüde etkileyebilir.