Kapalı cezaevlerinde cezalarının makul oranda infazını tamamlayıp açık cezaevine geçmeye hak kazanan birtakım mahkûmların, ailelerini görebilmek için müsaadeli geldikleri Diyarbakır’da müsaade bitişi teslim olmayıp gardiyan, tabip ve hastane çalışanına rüşvet karşılığı hastaneye yatış yaptırdıkları, kayıtlara nazaran hastanede yatan hasta olmaları gerekirken dışarıda hatta cümbüş merkezlerinde yakalanmıştı.
Olayla ilgili 55 sanıklı davada 35 sanık “Rüşvet almak, vermek, kontrol vazifesini berbata kullanmak” hatalarından 5 ila 30 yıl ortasında değişen mahpus cezalarına çarptırılmıştı.
TELEFON KAYITLARININ GERÇEKLİĞİ TESPİT EDİLMEMİŞ
Bölge İstinaf Mahkemesi 6. Ceza Dairesi, tabip, infaz müdafaa memuru, hastane çalışanı ve mahkûmlardan oluşan 55 sanıkla ilgili kararı bozdu. Sanıkların telefon dinlemelerine takıldıkları gerekçesiyle cezalandırıldıkları belirtilmiş olsa da, kimi sanıkların tape kayıtlarını inkâr etmesi nedeniyle mahkemenin ekspere ses tahlili yaptırmadan tape kayıtlarını kanıt göstermesinin bozma nedeni olduğu vurgulandı.
“İYİ HAL” UYGULAMAMASININ MÜNASEBETİNİ İZAH ETMEDİ
Kamu vazifelisi olan tabip ve gardiyanların sabıkasız olmalarına karşın mahkemenin sanıklar hakkında uygun hal indirimini düzenleyen 62. Maddeyi uygulamadığını gerekçeli kararında izah etmeyişi de bozma nedeni sayıldı. Sanıklar ortasında rüşvet mutabakatının varlığını gösteren fiziki takip tutanağı olmadığı üzere yeniden sanıklar ortasında irtibat tespit tutanağının evrakta olmadığı tabir edildi.
“TESADÜF ELDE EDİLEN KANIT HUKUKEN GEÇERLİ OLAMAZ”
Hastane yatışlarının menfaat karşılığı yapıldığına dair somut kanıtların evrak içinde yer almadığı belirtilen bozma kararında, tesadüf sonucu ele edilen kanıtların hukuken geçerli olmadığı, teknik ve fiziki takiple ilgili mahkeme kararlarının adabına uygun alındıktan sonra kolluk kuvvetlerinin dinleme yapabileceğini, aksi halde tarza karşıt elde edilen kanıtın hukuken geçerli sayılamayacağı üzere; derhal imha edilmesi gerektiği ve kanıt olarak belgeye konulamayacağına vurgu yapıldı.
Hastanede olması gereken birtakım mahkumların pavyonda eğlenirken tesadüf sonucu polisin rutin kimlik denetimi sırasında yakalanmalarıyla olay ortaya çıkmıştı. İstinaf, bu tesadüfün hukuken geçerli kanıt olamayacağını belirtti.
CEZAEVİNE GİTMEMEK İÇİN
Hükümlülerin müsaade bitimine iki gün kala rüşvet karşılığı tabip ve gardiyanlarla anlaştıktan sonra, kayıtlarda “Yatan hasta” görünmelerine karşın dışarıda gündelik ömürlerine devam ettikleri tespit edilmişti. Mahkûmların, Genel Cerrahi, Göğüs hastalıkları, Beyin Cerrahi, Ortopedi, Enfeksiyon hastalıkları, Fizik Tedavi ve Üroloji kliniklerinde hiçbir rahatsızlıkları olmadığı tespit edilmesine karşın 3 ay ila 1 yıl ortasında değişen mühletlerle yatan hasta göründükleri ortaya çıkmıştı.
Hükümlülerin bu müddet zarfında hastanede kalmayıp konutlarına giderek aileleriyle birlikte kaldıkları, gündüzleri dışarıda sıradan vatandaş üzere hayatlarını sürdürdükleri söz edildi. Mahallî mahkeme gerekçeli kararında, mahkumların 1 aylık Fizik Tedavi kliniğine yatış yaptırdıkları, bu 1 aylık müddetin dolmasına 2 gün kala bu defa 1 aylık Ortopedi, akabinde Üroloji kliniklerine yatış yaparak cezaevine gitmediklerine vurgu yapılmış, rüşvet çarkının hekimler, gardiyanlar ve mahkûmlar ile bu işe arabuluculuk edenler ortasında periyodik olarak döndüğüne dikkat çekilmişti
ÖNCE YATIŞ, SONRA DIŞARI
Hükümlünün gardiyanlar tarafından hastane dışına çıkmasına göz yumulduğu, dışarıda vakit geçirdiği ve tekrar geri hastaneye dönerek bu kere Göğüs Hastalıkları servisine yatışının yapıldığı tabir edildi. Sanık tabiplerin, hasta olmadıkları halde adapsız yatış yaparak maddi menfaat temin ettikleri, gardiyanların para karşılığı yatışı yapılan mahkumların hastane dışına çıkmalarına göz yumdukları belirtilmişti. Mahkeme kanıt durumuna nazaran 35 sanığı 5, 10 ve 30’ar yıl ortasında değişen mahpusla cezalandırmıştı.
Kaynak: Sözcü